Alweer de 15e editie van de Boszichtrit!!!

Om 8.30u staan we alweer bij Café Boszicht. Klaar om die horde aan inschrijvingen te gaan ontvangen. Maar ze gaan toch wel komen? Het druppelde net nog even, snel wordt er nog even op buienradar gekeken en ja het moet nu snel open trekken en goed komen. Hopelijk hebben al die andere mensen ook op buienradar gekeken en komt het goed. Al snel druppelen de eerste mensen binnen en begint het te lopen.

Na een uur zijn het aantal inschrijvingen van vorig jaar voorbij en halen we wat geruster adem. Het komt goed en ook de zon begint er zin in te krijgen.
En dan, wat komt daar aan in de verte aan…. een motor met blauwe lampjes en wat rijdt daarnaast? Het is ons stoere clublid Lilian die helemaal op de step uit Vlodrop is gekomen. Daar heeft ze dan ook de terechte VIP parking voor gekregen.

Naarmate de dag vordert stijgt het kwik en dat geeft ook goeie zin. Als we de inschrijving sluiten hebben er zich 120 mensen ingeschreven. Geweldig! Maar nu gaat het echte werk pas beginnen. Na een lekkere lunch van onze gastvrouw druppelen de eerste mensen alweer binnen en moet er begonnen gaan worden met bakken.
Met een echt Boszicht schort voor worden de hamburger, braadworsten en speklappen op de BBQ gebraden en worden de borden vakkundig door de dames opgemaakt en na de eerste 20 begint er ook een zekere handigheid te ontstaan en handelen de dames achter de uitgeeftafels de ene bon na de andere af.

Om 16.00u begint ons eigen favoriete bandje Aaj Patsje in een iets wat uitgeklede vorm te spelen. Helaas voor de zangeres, onze Miranda, kan ze niet zingen vanwege de nodige stemproblemen. Toch mocht dat de pret niet drukken. Rustig gaat het feest door. Sommige mensen hebben zelfs hun motor naar huis gebracht en zijn met de auto terug gekomen. Ondertussen reikt onze voorzitter Paul de beker voor de grootste deelnemende clubuit aan de MVC De Paljaskes uit Bocholt (B).
Om 18.00u komt de grootste domper op ons terecht. Het begint heel hard te waaien en niet veel later komt de regen met bakken uit de lucht. Slecht 1 persoon trekt zich hier niets van aan en gaat in alle rust aan één van de statafels haar hamburger opeten. Voordeel is wel dat niemand haar in de weg staat, alleen dat broodje, dat wordt zo klef… nou ja snel eten dan maar.

Een groot deel van de mensen is het café binnen gegaan en daar gaat het feest gewoon verder.
Om de prestatie van Lilian nog even extra in het zonnetje te zetten, krijgt ze nog een medaille en een oorkonde uitgereikt door onze voorzitter Paul.
Buiten is het meeste al weer aan kant gebracht en dus kunnen we helemaal los. Er wordt nog een wheely binnen gemaakt met de step en wordt er de nodige gekkigheid uitgehaald.
Al met al een heel geslaagde dag die, op een beetje hemelwater na, zeker voor herhaling vatbaar is.
Nu is het aan de heren en dame van het bestuur om te kijken of we volgend jaar weer zo’n geweldige feestdag zullen hebben.

Ik hoop vooral dat iedereen die meegereden heeft, van de route genoten heeft en ook volgend jaar weer langskomt en meerijdt, want zonder jullie heeft het allemaal geen zin. Bedankt en hopelijk tot volgend jaar.

 

Franka